Dotykanie świata malarstwem.
Dziś pragnę przedstawić Państwu bardzo utalentowaną malarkę młodego pokolenia, Edytę Dzierż. Malarka jest absolwentką warszawskiej ASP.
Swój dyplom stworzyła pod kierunkiem prof. Mariana Czapli. Był to cykl wielkoformatowych pejzaży.
Artystka podkreśla swój związek z warszawską Pragą. Posiada tam pracownię przy ulicy Floriańskiej, wchodzi także w relacje z tą artystyczną
dzielnicą, między innymi poprzez takie akcje jak cykliczny Stan Rzeczywisty *nocne spotkania z twórcami, która miała na celu pokazywanie
stanu rzeczywistego miejsc gdzie pracują artyści, przybliżanie tzw. "kuchni artystycznej", prezentacja obrazów artystów w ich pracowniach.
Spotkałyśmy się na Jej wystawie w Galerii Centrum Promocji Kultury Dzielnicy Praga Południe w Warszawie, zatytułowanej "Ślady w rzeczywistości/2".
Jej malarstwo, jak sama podkreśla, jest słuchaniem, odczuwaniem i podążaniem za rytmem świata. Abstrakcje, które obecnie tworzy są tętniącymi
życiem odbiciami tego tajnego pulsu. Tworzą wrażenie drogocennych kamieni, agatów i jaspisów. Są przepełnione energią i kolorami.
Takie malarstwo budzi wiele emocji w odbiorcach. Widzowie czują się pobudzeni, podkoloryzowani, mają zaszczyt i przyjemność uczestniczyć w bogatym
świecie artystki.
Sama malarka jest osobą skromną, przy bliższym kontakcie bardzo uroczą i ciepłą. Jest bardzo kobieca. Odwiedziłam jej pracownię.
Mieści się ona na typowym praskim podwórku, gdzie poprzez bramę wchodzi się do otoczonego ze wszystkich stron domami dziedzińca.
"Pracownia 23". Tak nazywa się to miejsce.
Fakt posiadania pracowni to dla artystki konieczność, jednak mimo iż Praga cieszy się sukcesami na polach artystycznych i kulturalnych, nie każda
pracownia spełnia warunki idealne dla tworzenia.
Długo rozmawiałyśmy o społecznych uwarunkowaniach, Dzielnicy, kosztach, finansowaniu inicjatyw w tej części miasta, która owiana jest sławą
artystowską, a z drugiej jednak wciąż należy do miejsc nieodkrytych, tajemniczych.
Edyta znajduje tu swoje cztery ściany, w których tworzy swoje niezwykłe dzieła. Dzieli pracownię z dwoma innymi osobami, każdy ma tu swój pokój,
jest też miejsce spotkań - salonik, gdzie można wypić herbatkę i porozmawiać.
Unoszący się zapach olejnych farb, składowane obrazy, blejtramy, czynią z tej przestrzeni miejsce, w którym można sztuką nasiąknąć i nią oddychać. (...).
Julia Ziółkowska, historyk sztuki.
http://artexists.blogspot.com/
Tekst dot. wystawy Edyta Dzierż, Ślady w w Rzeczywistości 2, Galeria Centrum Promocji Kultury Praga Pn., Warszawa, 2017.
